آموزش شی گرایی در زبان دارت: ارث بری
در مطلب قبلی با برنامه نویسی شی گرایی و مفهوم کلاس آشنا شدیم و در...
برنامه نویسی شی گرایی در زبان دارت: مفهوم کلاس
مدت زمان تخمینی مطالعه: 9 دقیقه فهرست مطالب برنامه نویسی شی گرایی: آشنایی با مفهوم...
آشنایی با مفهوم Mixin در زبان برنامه نویسی دارت
ویژگی Mixin یکی از قابلیت های کاربردی زبان برنامه نویسی دارت است که به عنوان یک...
برنامه نویسی شی گرایی
برنامهنویسی شی گرایی یک رویکرد برنامهنویسی است که در آن برنامهها به شکل موجودات یا اشیاء مستقل تعریف و مدیریت میشوند.
این رویکرد مبتنی بر مفهومهایی مانند کلاسها، اشیاء، وراثت، جهتدهی و تعامل بین اشیاء است. هدف اصلی این رویکرد، سازماندهی بهتر کد و ایجاد کد قابل استفاده مجدد و قابل توسعه است.
برخی اصول و مفاهیم کلیدی مرتبط با برنامهنویسی شی گرایی عبارتند از:
- کلاسها و اشیاء: کلاسها موجوداتی را تعریف میکنند که ویژگیها (متغیرها) و رفتارها (توابع) را دارند. اشیاء نمونههایی از کلاسها هستند و دادهها و رفتارهای مشخصی را در خود دارند.
- ویژگیها (متغیرها) و رفتارها (توابع): ویژگیها در کلاسها برای نگهداری دادهها به کار میروند. توابع یا متدها برای انجام عملیات و تفاوتهای خاص بر روی اشیاء تعریف میشوند.
- وراثت: این مفهوم به شما اجازه میدهد که یک کلاس جدید از کلاس موجود به ارث ببرید و ویژگیها و رفتارهای آن را به کلاس جدید اضافه یا تغییر دهید. این اجازه میدهد که کدهای مشابه را به کمک تعامل با کلاسهای پایه تعریف کنید.
- پلیمورفیسم: این مفهوم به شما اجازه میدهد تا ویژگیها و رفتارها را در کلاسهای مختلف تعریف کنید، حتی اگر آن کلاسها از یک کلاس پایه ارثبری نکنند. این به شما امکان میدهد تا با تغییر و تعویض کلاسها، کد مناسبتری ایجاد کنید.
- انکاپسولیشن: این اصل به شما اجازه میدهد جزئیات داخلی یک کلاس را از بیرون پنهان کنید و تنها توابع و ویژگیهای مورد نیاز برای تعامل با اشیاء را نمایش دهید.
برنامهنویسی شی گرایی به شما کمک میکند تا کد خود را به ساختار منظمتری تقسیم بندی کنید، به راحتی قابلتوسعه باشد، از تکرار و تضادها جلوگیری کنید و بهبود قابلیتخوانایی و نگهداری کد داشته باشید. این رویکرد به ویژه در پروژههای بزرگ و پیچیده کمک میکند که مدیریت کد و تغییرات آن را سادهتر کند.