برنامه نویسی موبایل به معنای توسعه برنامه‌های قابل اجرا بر روی دستگاه‌های همراه مانند تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها است.
این نوع برنامه نویسی شامل توسعه برنامه‌های اندروید (برنامه‌های قابل اجرا بر روی سیستم عامل اندروید توسط گوگل) و iOS (برنامه‌های قابل اجرا بر روی دستگاه‌های آیفون و آیپد توسط شرکت اپل) می‌شود.
برنامه نویسی موبایل می‌تواند با استفاده از زبان‌ها و فریمورک‌های مختلف صورت بگیرد. در مورد برنامه‌های اندروید، زبان اصلی برای برنامه نویسی جاوا (Java) است که محبوبیت بالایی در دنیای برنامه نویسان دارد. همچنین به تازگی، شرکت گوگل زبان دارت (Dart) را معرفی کرده است که با استفاده از فریمورک فلاتر (Flutter) قابل استفاده است.
از سوی دیگر، برنامه‌های iOS با استفاده از زبان سوئیفت (Swift) توسعه داده می‌شوند.
علاوه بر زبان‌های برنامه‌نویسی، فریمورک‌ها و کتابخانه‌های مختلف هم در برنامه‌نویسی موبایل استفاده می‌شوند.
به عنوان مثال، فلاتر یک فریمورک مبتنی بر زبان دارت است که توسط گوگل برای توسعه برنامه‌های اندروید و iOS ارائه شده است. این فریمورک امکان ساخت برنامه‌های واقعیت افزوده و جذاب با رابط کاربری زیبا را فراهم می‌کند.
برنامه نویسی موبایل نیز دارای تکنیک‌ها و الگوهای خاص خود است.
معمولاً از معماری MVP (Model-View-Presenter) یا MVVM (Model-View-ViewModel) در برنامه نویسی اندروید و معماری MVC (Model-View-Controller) در برنامه نویسی iOS استفاده می‌شود.
این الگوها به ترتیب به مدل سازمانی ساختار برنامه‌ها، جدا کردن منطق کسب و کار از رابط کاربری و مدیریت واسط کاربری کمک می‌کنند.
برنامه نویسی موبایل به دلیل رشد روز افزون مصرف تلفن‌های همراه و نیاز رو به افزایش به برنامه‌های قابل اجرا بر روی این دستگاه‌ها، از اهمیت بالایی برخوردار است. توسعه دهندگان موبایل باید بازار مصرف را در نظر گرفته و تجربه کاربری بهینه و قابل قبول را به هدف خود برسانند.
