تکنولوژی های توسعه اپلیکیشن های چندسکویی یا Cross Platform به شدت در کاهش هزینه های تولید نرم افزار تاثیر دارند. دلیل آن هم صرفه جویی در نیروی انسانی و زمان مورد نیاز میباشد. تبدیل یک ایده به محصول و رسیدن به اولین دانلود یا خرید شامل مسیری است که بسیار پر هزینه میباشد و شرکت های نرم افزاری سعی میکنند تا هزینه های تولید یک اپلیکیشن یا هر محصول دیگری را کاهش دهند.
در حالت عادی برای توسعه اپلیکیشن های موبایل با استفاده از زبان های برنامه نویسی Native شرکت ها نیاز به استخدام افراد بیشتر و صرف هزینه داشتند. به دلیل اینکه یک تیم برنامه نویسی برای بخش اندروید و یک تیم نیز برای بخش iOS نیاز داشتند تا بتوانند محصول مورد نظر را به دست کاربران برسانند.
در چند سال اخیر مفهوم جدیدی به نام برنامه نویسی چندسکویی ایجاد شده است که از طریق آن میتوان با استفاده از یک تکنولوژی مورد نظر برای سیستم عامل و پلتفرم های مختلف اپلیکیشن و نرم افزارهای کامپیوتری طراحی کرد.
این روش باعث صرفه جویی در زمان و کوچک تر شدن تیم فنی میباشد که مزیت بسیار قابل توجهی میباشد.
در این مقاله به بررسی و مقایسه دو تکنولوژی و ابزار برنامه نویسی چند سکویی یعنی فریمورک فلاتر و زبان کاتلین میپردازیم.
کاتلین یک زبان برنامه نویسی شی گرا میباشد که در حال حاضر به عنوان زبان رسمی توسعه اپلیکیشن های اندرویدی همه آن را میشناسند و به نوعی جایگزین زبان جاوا در برنامه نویسی اندروید شده است. زبان کاتلین با استفاده از SDK معرفی شده Multiplatform این امکان را فراهم میکند تا برنامه های نوشته شده برای سیستم عامل اندروید را بروی iOS نیز اجرا کنید. این کار بدون نیاز به دانشی در زمینه برنامه نویسی swift قابل انجام است.
تا به امروز بیش از 130,000 اپلیکیشن توسط زبان کاتلین نوشته شده است. اپلیکیشن هایی مانند نت فلیکس, One Drive, Google Photos و… همچنین حدود 80% از اپلیکیشن های محبوب در مارکت توسط این زبان توسعه داده شده است.
یکی از بزرگترین مزایا کاتلین آشنایی برنامه نویسان با آن میباشد. به همین منظور نیازی به یادگیری دستورات جدیدی ندارند. برای برنامه نویسان تازه کار نیز کاتلین یک زبان ساده و با یادگیری آسان میباشد.
قابلیت مقیاس پذیری نیز یکی از فاکتورهای مهم زبان کاتلین است. برنامه نویسان بدون نیاز به ماشین مجازی میتوانند پروژه های خود را گسترش دهند و امکانات جدیدی به آن اضافه کنند.
فلاتر یک فریمورک متن باز است که از طرف گوگل با هدف توسعه اپلیکیشن های چندسکویی معرفی شده است. به دلیل اینکه هدف فلاتر تولید اپلیکیشن برای سیستم عامل و پلتفرم های مختلف است برای انجام این کار ابزارهای متنوعی را در اختیار توسعه دهندگان قرار میدهد.
زبان برنامه نویسی مورد استفاده در این فلاتر زبان دارت میباشد که یک زبان نسبتا جدید و شاید ناشناخته برای افراد باشد. البته این زبان شباهت بسیار زیادی به کاتلین و جاوا دارد و اگر سابقه برنامه نویسی با آنها را داشته باشید در زمان کوتاهی به دارت نیز مسلط خواهید شد.
تاکنون بیش از 90,000 اپلیکیشن طراحی شده به وسیله فلاتر در مارکت قرار دارد.
برای آشنایی بیشتر با فلاتر به مقاله فلاتر چیست مراجعه کنید.
یکی از ویژگی های مهم فلاتر Hot reload میباشد که سرعت کدنویسی افراد را افزایش میدهد. در کنار این قابلیت مزایای دیگری نیز وجود دارد که به آن اشاره میکنیم.
توسعه دهندگان میتوانند با کمک طیف وسیعی از ویجت هایی که در اختیار دارند اپلیکیشن خود را برای پلتفرم های مختلف شخصی سازی کنند.
برنامه های نوشته شده به وسیله Flutter امکان اجرای بروی محیط وب و دسکتاپ را نیز دارند.
فلاتر به لطف استفاده از یک زبان مشترک در بخش فرانت اند و بک اند عملکرد و کارایی قابل قبولی در اجرای اپلیکیشن ها دارد.
همچنین قابلیت Hot reload امکان مشاهده تغییرات بدون نیاز به کامپایل شدن دوباره برنامه را میدهد که کاتلین در این بخش ضعف دارد.
در هنگام استفاده از زبان کاتلین Jetpack Compose, SwiftUI, کتابخانه های متریال دیزاین به کمک توسعه دهندگان میرسند که روند ساخت رابط کاربری و بخش های مختلف را برای کاربران ساده تر میکند. در فریمورک فلاتر نیز پکیج های گوناگونی وجود دارد که با گذشت زمان تعداد آنها افزایش پیدا میکند. همچنین امکان استفاده از کدهای کاتلین و سویفت نیز در فلاتر فراهم است.
اگر نیاز دارید تا در سریعترین زمان اپلیکیشن خود را طراحی کنید میتوانید از فلاتر استفاده کنید. اما اگر زمان زیادی در اختیار دارید و نیاز دارید تا تمام بخش ها از ابتدا طراحی شود و یا فقط برای اندروید قصد طراحی اپلیکیشن دارید کاتلین گزینه مناسبی است.
بسیار مقالات خوب و ارزشمندی در اختیار عموم قرار میدین واقعا عالی هستین موفق باشین.