داکر چیست؟ همه چیز درباره Docker

احتمالا اگر برنامه نویس باشید با نام داکر آشنا هستید و حداقل یکبار به گوشتان خورده است.

کسانی که در ابتدای مسیر برنامه نویسی هستند معمولا نیازی به استفاده از این پلتفرم ندارند اما به عنوان یک توسعه دهنده نیازهست تا با آن آشنا باشید.

داکر چیست؟

داکر (Docker) یک پلتفرم متن‌باز است که برای ساخت، توسعه، و اجرای برنامه‌ها با استفاده از محیط‌های ایزوله شده به نام “کانتینرها” (Containers) استفاده می‌شود. با استفاده از داکر، می‌توانید برنامه‌ها و تمامی وابستگی‌هایشان را در یک بستر یکپارچه توسعه و اجرا کنید بدون اینکه به بستر سیستم‌عامل میزبان وابسته باشید.

در داکر، هر برنامه یا سرویس در یک کانتینر قرار می‌گیرد که شامل کدهای برنامه و تمام وابستگی‌ها و منابع لازم برای اجرای آن است. کانتینرها از فناوری‌های مانند cgroups و namespaces برای ایجاد ایزولاسیون منابع استفاده می‌کنند تا از تداخل منابع با سایر کانتینرها و سیستم‌عامل میزبان جلوگیری کنند.

از داکر می‌توان برای توسعه، تست، و استقرار برنامه‌ها استفاده کرد. با استفاده از فایل‌های تنظیمات مانند Dockerfile، می‌توانید محیط‌های کانتینری را تعریف کرده و سپس آن‌ها را در سرویس‌های قابلیت‌پذیر توسعه و اجرا کنید. داکر توسط جامعه بزرگی پشتیبانی می‌شود و بسیاری از ابزارها و خدمات جانبی برای پشتیبانی و گسترش آن در اختیار قرار دارد.

با استفاده از داکر، می‌توانید برنامه‌ها را در هر محیطی اجرا کنید که داکر روی آن نصب شده باشد، بدون نیاز به تنظیمات پیچیده و نصب دستی وابستگی‌ها. این کار راحتی بسیاری از مراحل توسعه و استقرار برنامه‌ها را کاهش

تاریخچه داکر

داکر (Docker) به عنوان یک پروژه متن‌باز در سال ۲۰۱۳ توسط شرکت Docker، Inc. تأسیس شد. ایده اصلی پشت داکر برگرفته از فناوری‌های قبلی مانند chroot و LXC بود، اما با تمرکز بر روی سادگی و قابلیت استفاده آسان تر توسعه یافت.

داکر ابتدا به عنوان یک ابزار داخلی در شرکت dotCloud که یک سرویس پلتفرم-as-a-service (PaaS) بود، توسعه یافت. در سال ۲۰۱۳، شرکت dotCloud تصمیم گرفت تا داکر را به عنوان یک پروژه مستقل منتشر کند و توسعه آن را به صورت جامعه‌محور ادامه دهد.

اولین نسخه عمومی داکر در مارس ۲۰۱۳ منتشر شد و به طور سریع توجه و تأیید بسیاری از توسعه‌دهندگان و سازمان‌ها را به خود جلب کرد. داکر توانست نیازهای روزافزون صنعت نرم‌افزار را به خوبی برآورده کند، از جمله ایجاد محیط‌های توسعه یکپارچه، استقرار سریع برنامه‌ها، و مدیریت بهتر نگهداری و راه‌اندازی برنامه‌ها در محیط‌های متنوع.

در سال ۲۰۱۴، داکر نسخه ۱٫۰ را منتشر کرد که شامل امکاناتی مانند شبکه‌بندی و مدیریت حجم‌ها بود. این نسخه به طور چشم‌گیری توسعه داکر را در صنعت نرم‌افزار تقویت کرد و باعث شد تا از داکر به عنوان یک استاندارد غیررسمی برای محیط‌های ایزوله شده برنامه‌نویسی مورد استفاده قرار گیرد.

دانلود پروژه وبسایت و اپلیکیشن فروشگاهی فلاتر Shopy – Multivendor eCommerce

در سال‌های بعدی، داکر به سرعت شناخته شد و توسط جامعه بزرگی از توسعه‌دهندگان و سازمان‌ها پذیرفته شد. در سال ۲۰۱۴، داکر به عنوان تکنولوژی سال توسط مجله GigaOM انتخاب شد و در سال ۲۰۱۵، شرکت Docker، Inc. توسط صندوق سرمایه گذاری Benchmark با استقلال مالی به عنوان شرکتی مستقل راه‌اندازی شد.

از آن زمان به بعد، داکر به عنوان یکی از اصلی‌ترین ابزارها در دنیای توسعه و استقرار نرم‌افزار شناخته می‌شود. تعداد زیادی از سازمان‌ها و شرکت‌های فناوری، از استفاده از داکر برای تسهیل توسعه و اجرای برنامه‌های خود بهره می‌برند. در طول سال‌ها، داکر با اضافه کردن امکانات جدید و پشتیبانی از تکنولوژی‌های مختلف همچون Kubernetes و Swarm، قابلیت‌هایش را گسترش داده است.

داکر به عنوان یک ابزار اساسی برای ایجاد محیط‌های ایزوله شده و مدیریت برنامه‌ها در محیط‌های توسعه و تولید استفاده می‌شود. با استفاده از داکر، توسعه‌دهندگان می‌توانند برنامه‌ها و وابستگی‌هایشان را به صورت قابل حمل و قابلیت‌پذیر در کانتینرها بسته بندی کرده و به سادگی در سرورها و محیط‌های مختلف اجرا کنند.

داکر چه تاثیری دارد؟

داکر تاثیر قابل توجهی در کارهای مختلف دارد و برخی از تأثیرات مهم آن عبارتند از:

۱. استقلالیت از بستر سیستم‌عامل: با استفاده از داکر، می‌توانید برنامه‌ها را به صورت کانتینرهای ایزوله بسته بندی کنید.

این به شما امکان می‌دهد که برنامه‌های خود را بدون وابستگی به بستر سیستم‌عامل میزبان در هر محیطی اجرا کنید. به عبارت دیگر، می‌توانید برنامه‌های توسعه داده شده در یک سیستم‌عامل را در سیستم‌عامل‌های دیگر نیز به راحتی اجرا کنید.

۲. تسریع فرایند توسعه و استقرار: داکر به شما امکان می‌دهد برنامه‌ها و وابستگی‌هایشان را در کانتینرها بسته بندی کنید.

این بسته‌بندی قابل حمل و قابلیت‌پذیر است و می‌توان آن را در سرورها و محیط‌های مختلف اجرا کرد. این روش به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد برنامه‌ها را به سرعت توسعه دهند، آزمایش کنند و استقرار دهند.

۳. ایزوله‌سازی منابع: داکر با استفاده از فناوری‌هایی مانند cgroups و namespaces، ایزولاسیون منابع بین کانتینرها و سیستم‌عامل میزبان را فراهم می‌کند.

این به شما امکان می‌دهد تا برنامه‌ها را به صورت ایزوله اجرا کرده و از تداخل منابع جلوگیری کنید. همچنین، ایزوله‌سازی منابع امنیتی را بهبود می‌بخشد و از حفظ امنیت سیستم‌ها در محیط‌های چند‌تنه می‌تواند کمک کند.

استفاده از داکر در فلاتر

داکر به عنوان یک ابزار متن‌باز و چندپلتفرمی است که به طور عمده برای محیط‌های سرور و برنامه‌نویسی استفاده می‌شود.

در مورد فلاتر، داکر بیشتر در مراحل توسعه، آزمایش و استقرار برنامه‌ها در محیط‌های سروری کاربرد دارد تا در توسعه مستقل از بستر سیستم‌عامل میزبان باشید.

در فلاتر، اغلب توسعه‌دهندگان از داکر برای تنظیم محیط‌های توسعه یکپارچه و ایزوله استفاده می‌کنند. با استفاده از داکر، می‌توانید یک تصویر داکر (Docker image) بسازید که شامل فلاتر وابستگی‌های برنامه شما و تنظیمات مورد نیاز است.

این تصویر را می‌توانید در محیط‌های مختلفی مانند مک، ویندوز، لینوکس و حتی سرویس‌های ابری مانند Docker Hub، Amazon Web Services (AWS) و Google Cloud Platform (GCP) استفاده کنید.

با استفاده از داکر، توسعه‌دهندگان می‌توانند محیط‌های توسعه یکپارچه را در یک تصویر داکر تعریف کنند و آن را به صورت مستقل و قابل حمل در محیط‌های مختلف استفاده کنند. این کار می‌تواند تسهیل‌کننده‌ای در توسعه تیمی، اشتراک‌گذاری و انتقال محیط‌های توسعه باشد.

بنابراین، اگر شما یک تیم توسعه فلاتر دارید یا برنامه‌های فلاتر خود را بر روی محیط‌های مختلف استقرار می‌دهید، استفاده از داکر می‌تواند به شما کمک کند تا توسعه، تست و استقرار برنامه‌های فلاتر را بهبود بخشید.

استفاه از داکر جزو مباحث پیشرفته میباشد و اگر در زمینه آموزش فلاتر هنوز مراحل حرفه ای نرسیده اید نیازی به یادگیری آن در این مقطع زمانی ندارید.

داکر برای چه کسانی مناسب است؟

استفاده از داکر می‌تواند برای گروه‌های مختلف افراد مفید باشد. در زیر تعدادی از گروه‌هایی که می‌توانند از داکر بهره‌برداری کنند آمده است:

1. توسعه‌دهندگان نرم‌افزار: داکر برای توسعه‌دهندگان نرم‌افزار کاربرد بسیاری دارد.
   با استفاده از داکر، می‌توانند برنامه‌ها و وابستگی‌هایشان را به صورت قابل حمل در کانتینرها بسته‌بندی کرده و در محیط‌های متفاوت اجرا کنند. این به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد برنامه‌ها را به سرعت توسعه، آزمایش و استقرار کنند.
   
   
2. تیم‌های عملیات و مدیریت سیستم: داکر برای تیم‌های عملیات و مدیریت سیستم نیز مفید است.
   آن‌ها می‌توانند با استفاده از داکر، برنامه‌ها و سرویس‌ها را در محیط‌های مجزا و ایزوله‌شده مدیریت کنند. همچنین، می‌توانند عملیاتی مانند مقیاس‌پذیری و مانیتورینگ را بر روی کانتینرها انجام دهند.
   
   
3. تیم‌های DevOps: داکر در فرآیند DevOps نقش مهمی ایفا می‌کند. با استفاده از داکر، توسعه‌دهندگان و تیم‌های عملیات می‌توانند به صورت هماهنگ و یکپارچه کار کنند و برنامه‌ها را با سرعت و قابلیت تکرار بالا توسعه و استقرار کنند.
   
4. توسعه‌دهندگان و تیم‌های برنامه‌نویسی چند‌پلتفرمی: داکر برای توسعه‌دهندگان و تیم‌های برنامه‌نویسی چند‌پلتفرمی بسیار مفید است.
   
   با استفاده از داکر، می‌توانید برنامه‌ها را به صورت کانتینرها بسته بندی کنید و به راحتی در محیط‌های مختلف اجرا کنید. این به شما امکان می‌دهد که برنامه‌های توسعه داده شده در یک سیستم‌عامل را به سرعت در سیستم‌عامل‌های دیگر نیز اجرا کنید.
   
   این برای توسعه‌دهندگانی که بر روی پلتفرم‌های مختلف کار می‌کنند، بسیار مفید است، زیرا نیازی به تنظیمات و تغییرات زیادی برای هر پلتفرم ندارند و می‌توانند به راحتی به چندین محیط توسعه دسترسی داشته باشند.
   
   

از آنجا که داکر بر روی سیستم‌عامل‌های مختلف نصب و اجرا می‌شود، به عنوان یک تکنولوژی چندپلتفرمی محسوب می‌شود و به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد بر روی سیستم‌عامل‌های مختلف کار کنند بدون اینکه نیازی به تغییرات زیاد در محیط توسعه داشته باشند.

بنابراین، اگر شما برنامه‌نویسی بر روی چندین پلتفرم مانند ویندوز، مک و لینوکس انجام می‌دهید، استفاده از داکر می‌تواند بسیار مفید و موثر باشد.

جایگزین های داکر

داکر به عنوان یک پلتفرم محبوب و پراستفاده در محیط‌های سرور و توسعه نرم‌افزار، رقبایی نیز دارد که برخی از مهم‌ترین آنها عبارتند از:

1. Kubernetes (K8s) :Kubernetes یک سامانه مدیریت کانتینر متن‌باز است که امکان مدیریت و اجرای مقیاس‌پذیر کانتینرها را فراهم می‌کند. در حقیقت، Kubernetes و داکر مکمل یکدیگر هستند؛ داکر برای بسته بندی و اجرای کانتینرها و Kubernetes برای مدیریت و اجرای آنها در یک محیط مقیاس‌پذیر و قابل توسعه.
   
   
2. Apache Mesos :Apache Mesos یک پلتفرم منبع اشتراکی و مقیاس‌پذیر است که امکان اجرای و مدیریت برنامه‌های توزیع‌شده را در یک محیط چندمیزبانه فراهم می‌کند. این پلتفرم، کانتینرها را نیز به عنوان یکی از تکنولوژی‌های قابل استفاده در محیط‌های Mesos پشتیبانی می‌کند.
   
   
3. Docker Swarm :Docker Swarm یک سرویس مدیریت و ارتباط کانتینرهای داکر است که توسط خود شرکت Docker ارائه شده است. Swarm امکانات مانند توزیع بار، مقیاس‌پذیری افقی و مدیریت توزیع‌شده را فراهم می‌کند.
   
   
4. OpenShift :OpenShift یک پلتفرم سرویس‌دهی بر پایه کانتینر است که توسط شرکت Red Hat ارائه می‌شود. این پلتفرم امکانات مدیریت کانتینرها، ایجاد و مدیریت برنامه‌ها در یک محیط مقیاس‌پذیر و انعطاف‌پذیر را فراهم می‌کند.

مهمترین تفاوت داکر با رقبا این است که داکر به عنوان یک پلتفرم برای بسته بندی و اجرای کانتینرها استفاده می‌شود. در مقابل، رقبا مانند Kubernetes، Apache Mesos، Docker Swarm و OpenShift ابزارها و پلتفرم‌هایی هستند که به شما کمک می‌کنند کانتینرها را مدیریت و اجرا کنید و در مقیاس‌های بزرگتر و پیچیده‌تر از داکر عمل کنید.

استفاده از هرکدام از این ابزارها و پلتفرم‌ها بستگی به نیازهای خاص شما دارد. در صورتی که به سادگی و سرعت بسته بندی و اجرای کانتینرها علاقه دارید، داکر می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. اما اگر نیاز به مقیاس‌پذیری و مدیریت پیچیده‌تری دارید، ممکن است به استفاده از رقبا مانند Kubernetes یا Apache Mesos نیاز داشته باشید.

بنابراین، توصیه می‌شود قبل از انتخاب یک ابزار یا پلتفرم، نیازها و الزامات خاص خود را بررسی کرده و با مطالعه و آزمایش آنها، انتخاب مناسب را انجام دهید.

مسیر یادگیری داکر

برای یادگیری داکر، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:

1. مفاهیم اولیه داکر را مطالعه کنید: شروع به یادگیری داکر با مطالعه و فهم مفاهیم اصلی آن است. مفاهیمی مانند کانتینرها، تصاویر داکر، Dockerfile و Docker Compose را مطالعه کنید.
   
2. نصب داکر: برای شروع کار با داکر، باید نرم‌افزار داکر را بر روی سیستم خود نصب کنید. برای این منظور، می‌توانید به مستندات رسمی داکر مراجعه کنید و دستورات نصب مربوط به سیستم عامل خود را دنبال کنید.
   
3. مفاهیم داکر را در عمل تمرین کنید: یکی از بهترین راه‌ها برای یادگیری داکر، تمرین و اجرای دستورات در محیط داکر است. می‌توانید با ساخت و اجرای کانتینرها، ساخت و استفاده از تصاویر داکر، و استفاده از Dockerfile برای ساخت تصاویر خود، تمرین کنید.
   
4. مطالعه مستندات رسمی داکر: مستندات رسمی داکر یک منبع ارزشمند برای یادگیری بیشتر هستند. می‌توانید از مستندات رسمی داکر برای مطالعه درباره تمام قابلیت‌ها، دستورات و تنظیمات مختلف استفاده کنید.
   
5. آموزش‌های آنلاین و منابع جانبی: همچنین، می‌توانید از آموزش‌های آنلاین، ویدئوها و منابع جانبی دیگر برای یادگیری داکر استفاده کنید. بسیاری از منابع آموزشی مربوط به داکر در دسترس هستند و می‌توانند به شما در درک بهتر و استفاده بهینه از داکر کمک کنند.

در ادامه لینک‌های منابع رسمی داکر را برای شما ارائه می‌دهم:

1. مستندات رسمی داکر (Docker Documentation): docs.docker.com
2. آموزش‌های آنلاین رسمی داکر (Docker Online Training): docker.com/docker-online-training
3. وبلاگ رسمی داکر (Docker Blog): www.docker.com/blog
4. مخزن GitHub داکر (Docker GitHub Repository): github.com/docker/docker
5. انجمن داکر (Docker Community): forums.docker.com

توصیه می‌شود با مطالعه و مطالعه مستندات رسمی داکر شروع کنید و سپس از سایر منابع برای گسترش دانش خود در مورد داکر استفاده کنید.

آموزش نصب Docker

مراحل نصب داکر بسته به سیستم عاملی که استفاده می‌کنید ممکن است متفاوت باشد. در ادامه، مراحل نصب داکر برای سیستم‌عامل‌های لینوکس (Ubuntu) و ویندوز را شرح می‌دهم.

آموزش نصب داکر در لینوکس

برای نصب داکر در سیستم‌عامل Ubuntu، می‌توانید این مراحل را دنبال کنید:

به روزرسانی سیستم: اجرای دستور زیر را در ترمینال به عنوان کاربر root یا با استفاده از sudo انجام دهید:

sudo apt update
sudo apt upgrade

نصب بسته‌های پیشنیاز:

sudo apt install apt-transport-https ca-certificates curl software-properties-common

افزودن کلید GPG رسمی داکر:

curl -fsSL https://download.docker.com/linux/ubuntu/gpg | sudo gpg --dearmor -o /usr/share/keyrings/docker-archive-keyring.gpg

افزودن مخزن Docker:

echo "deb [arch=amd64 signed-by=/usr/share/keyrings/docker-archive-keyring.gpg] https://download.docker.com/linux/ubuntu $(lsb_release -cs) stable" | sudo tee /etc/apt/sources.list.d/docker.list > /dev/null

نصب داکر:

sudo apt update
sudo apt install docker-ce docker-ce-cli containerd.io

بررسی نصب صحیح داکر:

sudo docker run hello-world

آموزش نصب داکر در ویندوز

مراحل نصب داکر در ویندوز به شرح زیر است:

1. دانلود برنامه نصب: به آدرس https://www.docker.com/products/docker-desktop مراجعه کنید و برنامه نصب Docker Desktop را برای ویندوز دانلود کنید.
   
2. اجرای برنامه نصب: پس از دانلود، اجرای فایل نصب داکر را شروع کنید.
   ممکن است به شما سؤالی درباره تایپ حساب کاربری کنترل دسترسی (User Account Control) نمایش داده شود. اگر این سؤال ظاهر شد، مجوز را تأیید کنید.
   
3. پذیرش توافقنامه: در پنجره نصب، صفحه “License” را مشاهده خواهید کرد. توافقنامه Docker را بخوانید و در صورت موافقت، “I accept the license agreement” را انتخاب کنید و بر روی “Next” کلیک کنید.
   
4. تنظیمات نصب: در صفحه “Configuring” می‌توانید تنظیمات نصب را انتخاب کنید. به طور پیش‌فرض، گزینه‌های پیش‌فرض توصیه می‌شود.
   اگر نیاز دارید، می‌توانید مسیر نصب و نحوه دسترسی به همراه برنامه‌های ارتباطی (Communications) را تغییر دهید. سپس بر روی “Install” کلیک کنید.
   
5. صبر برای نصب: پس از کلیک بر روی “Install”، صفحه “Installation” را خواهید دید.
   صبر کنید تا نصب داکر در ویندوز به پایان برسد. ممکن است نیاز به دانلود بسته‌های اضافی یا نصب مجدد سیستم شما داشته باشد.
   
6. تنظیمات تکمیلی: پس از اتمام نصب، ممکن است برخی از تنظیمات تکمیلی را برای Docker Desktop ببینید. می‌توانید این تنظیمات را بررسی کنید و تنظیمات پیش‌فرض را قبول کنید.
   
7. بررسی نصب صحیح داکر:
   پس از نصب، می‌توانید برنامه Docker Desktop را اجرا کنید. پس از اجرا، Docker Desktop آیکون را در نوار وظیفه و یا منوی استارت خواهید دید. با کلیک بر روی آیکون Docker Desktop، برنامه اجرا خواهد شد.
   برای بررسی صحت نصب، می‌توانید یک ترمینال یا Command Prompt باز کنید و دستور زیر را وارد کنید:
   
   

docker version

اگر خروجی مانند نسخه Docker و اطلاعات مربوطه را مشاهده کنید، این بدان معنی است که نصب داکر در ویندوز با موفقیت انجام شده است.

همچنین می‌توانید با اجرای دستور زیر، تست ساده‌ای انجام دهید:

docker run hello-world

7. این دستور یک کانتینر ساده را اجرا می‌کند و پیامی سلام به شما نشان می‌دهد. اگر پیام “Hello from Docker!” را مشاهده کنید، نصب داکر در ویندوز به درستی انجام شده است.

اگر در هر مرحله‌ای مشکلی برای شما پیش آمد، بهتر است به منابع رسمی داکر مراجعه کنید یا به تیم پشتیبانی داکر مراجعه کنید.